Η ΜΟΥΣΙΚΉ ΑΝΑΠΤΎΣΣΕΙ ΤΗ ΝΟΗΜΟΣΎΝΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ

 

ΜΙΤ για έξυπνα παιδιά : Ούτε προγραμματισμός ούτε ρομποτική αλλά στην μουσική κρύβεται το μυστικό της επιτυχίας

News Room3 Μαρτίου 2024

Εκτ. Χρόνος Ανάγνωσης: 2λ. 8δ.

Αναμφισβήτητα η ρομποτική και ο προγραμματισμός είναι κάποιες από τις δραστηριότητες που βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν τις γνωστικές τους ικανότητες. Και υπάρχουν πολλές μελέτες που υποστηρίζουν πως το μυστικό για εξυπνότερα παιδιά κρύβεται σε αυτές τις δύο δραστηριότητες.

Ωστόσο νέα μελέτη του MIT έρχεται για να ανατρέψει τα δεδομένα. Το κορυφαίο πανεπιστήμιο σε όλο τον κόσμο, βάζει στο επίκεντρο την μουσική και αποδεικνύει γιατί μπορεί και μεγαλώνει έξυπνα παιδιά.

00:00

Copy video url

Play / Pause

Mute / Unmute

Report a problem

Language

Share

Vidverto Player

ADVERTISEMENT

Η μελέτη του MIT για την επίδραση της μουσικής στα παιδιά

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μουσική (όπως και το μπαλέτο, το γκολφ αλλά και το σκάκι) στα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού δημιουργεί έναν δυνατό εγκέφαλο μέσα από δομικές και λειτουργικές νευρικές συνδέσεις σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Neuroscience.

Ο Αμάριος Δίας και η Ι. Μονή Ασωμάτων

 

Μια ενδιαφέρουσα πληροφορία για το Αμάρι και την Μονή Ασωμάτων

(Αδημοσίευτο αντίγραφο εκ πρωτοτύπου αρχειακού)

Μεταγραφή, Άγγελος Πάτερος

 

 

,

     Να γνωρίζουμε για να τιμούμε και να διαφυλάσσουμε την ιστορία και τις παραδόσεις μας!

(Ευχαριστώ την Κρήσσα φίλη, ψυχολόγο και εικαστικό Τερέζα Βαλαβάνη για το κείμενο και την φωτογραφία).

"Έστι ουν παρά την εν Ασωμάτοις ομώνυμον μονήν πλάτανος μέγας, υπερμεγέθης, υπέρ το δέον υψηλός, έχων κλώνους δώδεκα.

Οι εντόπιοι διατηρούν έτι ανάμνησιν ισχυράν περί του ότι ούτος ο πλάτανος συμβολίζει τους δώδεκα πατρώους θεούς των Ελλήνων οι οποίοι το πρώτον εγεννήθησαν και ελατρεύθησαν εν τη χώρα της Κρήτης.

Παρά τον εν λόγω πλάτανον υπάρχει πηγή ρέουσα από το παλαιότερον και το ιερόν κέντρον λατρείας του κρηταγενούς Διός, λατρευθείς ούτος εν τη περιοχή ταύτη δια του επιθέτου ΑΜΑΡΙΟΣ, ήτοι ο ΗΜΕΡΙΟΣ (αμάρα γάρ = ημέρα), ο θεός δηλαδή ο φέρων την ΗΜΕΡΑΝ, το φως, ο ΦΩΤΟΔΟΤΗΣ, ο ΑΡΧΩΝ του ΦΩΤΟΣ.

Άπασα ουν η κοιλάς η πέριξ της εν τοις Ασωμάτοις Μονής διαρρείται εκ του ποταμού όστις Λυγιώτης καλείται, ένθα κατήρχετο εκ της Ίδης ο Ζεύς λουόμενος εν τοις υδάτοις του.

Ήτο δε αφιερωμένη η κοιλάς αύτη ως ΙΕΡΟΝ ΑΛΣΟΣ εις τον λατρευόμενον εις την περιοχήν ΔΙΑΝ ΑΜΑΡΙΟΝ, εξ ου και η κοιλάς αύτη ΑΜΑΡΙΟΝ ΑΛΣΟΣ εκαλείτο. Εις δε το σημείον όπου και το ΙΕΡΟΝ του ΑΜΑΡΙΟΥ ΔΙΟΣ, καταστραφέν ούτο παρά των Χριστιανών ως σύνηθες αυτών έργον, ανηγέρθη ναός χριστιανικός, εις τους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ αφιερωθείς, οίτινες και Ασώματοι θεωρούνται, λαβούσα και η περιοχή εξ αυτών την ονομασίαν «Ασώματοι».

Ο δε πλάτανος, διακοπήσης βιαίως της των Κρητών πατρώας θρησκείας, συνέχισε έτι αποτελών προσφιλήν ανάμνησιν και τόπον συναθροίσεως των εντοπίων, ότε ζητήματα επείγοντα και σοβαρά απησχόλουν την περιοχήν.

Υπό την σκέπην του φιλόξενου φυλλώματος αυτού λαμβάνοντο αι αποφάσεις των ορισθέντων αντιπροσώπων των επαρχιών, δια τον ξεσηκωμόν αγώνων της Κρήτης και επαναστάσεων.

Υπό την προτροπήν εκάστου αρχηγούντος εις τας εκάστοτε συναθροίσεις εδίδετο η έναρξις ομιλίας εκάστου με την ρήσιν «τίς αγορεύειν βούλεται;», λαμβάνων ο καθείς με τάξιν τον λόγον και εκφέρων τας εαυτού γνώμας περί των περιστάσεων.

Διό και δια ταύτα απεκλήθη δικαίως ο πλάτανος ούτος «Η ΠΝΥΚΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ».

Επί των κλώνων του δε κατά την τουρκικήν περίοδον και δι’ εκδίκησιν οι Τούρκοι εκρέμουν προκρίτους και λοιπούς αρχηγούς της περιοχής, οίτινες είχον θεωρηθεί υποκινηταί επαναστάσεων και ξεσηκωμών του τόπου τούτου.

Διό και διπλή η ιερότης του πλατάνου τούτου:

Και δια την πατρώαν λατρείαν του Διός Αμαρίου παρά τούτον και δια το αίμα των επαναστατών ο και ενέσταζεν πέριξ του εκ των κρεμασθέντων εις τους κλάδους αυτού ηρώων, ποτίζον ως οι εντόπιοι λέγουν τας ρίζας του και συμβάλλον εις το να καταστή ούτος ευμεγέθης, δηλώνων ούτως την ιδιαιτέραν ιστορίαν του τόπου και των ανθρώπων του…"

 

 

 

Ψευδή έγγραφα και κείμενα στην αρχαία και σύγχρονη ιστορία

                        Δρ Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης

                     

                       

     Παρατηρούμε ότι πολλές φορές γίνεται χρήση εγγράφων και κειμένων του παρελθόντος χωρίς έλεγχο και επαλήθευσή τους. Όσα έγγραφα του παρελθόντος βλέπουμε δεν σημαίνει ότι είναι πάντα γνήσια. Μακάρι τα ιστορικά έγγραφα και κείμενα να ήταν αδιαμφισβήτητα, θα ήταν όλα πολύ πιο εύκολα. Για πολλά ιστορικά θέματα, γεγονότα και πρόσωπα έχουν διατυπωθεί εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις στις γραπτές πηγές. Τίποτα δεν απορρίπτουμε αλλά και τίποτα δεν υιοθετούμε εκ των προτέρων ανεξέταστα. Δεν είμαστε  θετικοί ούτε εκ των προτέρων αρνητικοί, αλλά κριτικοί σ’ όλα, γιατί η έρευνα μας διδάσκει ότι:

1.Έργα σπουδαίων προσωπικοτήτων του παρελθόντος σήμερα αμφισβητείται η γνησιότητά τους από τις μεθόδους έρευνας των θεωρητικών επιστημών. Από τις περίφημες επιστολές του Πλάτωνα μόνο μία σήμερα θεωρείται δική του, όπως και μία από τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, σήμερα δεν θεωρείται γνήσια. Ο συγγραφέας της Αποκάλυψης του Ιωάννη και του 4^ου Ευαγγελίου, η σύγχρονη έρευνα δέχεται ότι δεν είναι οι ίδιοι, όπως μέχρι τώρα πιστεύαμε. Συχνά σε συγγράμματα τους κάποιοι, έβαζαν το όνομα σημαντικής προσωπικότητας για να τους προσδώσουν κύρος και αξία.

2. Κάποια Βυζαντινά αυτοκρατορικά χρυσόβουλα με τα οποία παραχωρούντο εκτάσεις γης στην Κρήτη, διαπιστώνεται σήμερα ότι δεν είναι γνήσια. Τη θεωρία των 12 αρχοντόπουλων που στάλθηκαν στην Κρήτη από το Βυζάντιο, άλλοι ιστορικοί την αποδέχονται και άλλοι την θεωρούν μύθο κ.ά.

3. Επειδή κάποιοι το 1821 έχουν διατυπώσει και γράψει κατηγορίες, λάθη και μειονεκτήματα των ηρώων του 1821, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τις αποδεχτούμε ανεξέταστα. Επειδή έγγραφα παρουσιάζουν τον Ήρωα Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Γεώργιο Καραϊσκάκη φιλότουρκους και τους καλούν σε απολογία, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα υιοθετήσουμε ως αληθινά, όταν η λαϊκή παράδοση τους τιμούσε ως Ήρωες. «Η συλλογική μνήμη και παράδοση αποτελούν αποδείξεις ιστορικών γεγονότων» και όχι απλώς πηγές, τονίζει ένα από τα αξιώματα των ιστορικών επιστημών.  Και οι ήρωες, άνθρωποι με ελαττώματα και αδυναμίες ήταν, δεν ήταν άγιοι. Τους κρίνουμε με βάση το σύνολο της προσφοράς των και όχι με μια επί μέρους αρνητική πτυχή τους.

4. Κείμενα και απόψεις που εκφράζουν ιδεολογικές ή προσωπικές αντιθέσεις χρειάζονται προσοχή στην υιοθέτηση της αντικειμενικότητάς των. Έτσι, δεν δεχόμαστε ανεξέταστα τους μύδρους των στελεχών της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΟΚ.(Εθνική Οργάνωση Κρήτης) και του Οπλαρχηγού Πετρακογιώργη, για πράξεις, νοοτροπίες και παραλήψεις του ΕΑΜ  Κρήτης και των στελεχών του. Ούτε τη σκληρή κριτική, για την ύπαρξη ιδιοτέλειας, την αμφισβήτηση του πατριωτισμού και τους ακατονόμαστους χαρακτηρισμούς των στελεχών του ΕΑΜ Κρήτης, στα στελέχη της Ε.Ο.Κ., στον  Μ. Μπαντουβά, στον Μ. Παπαδογιάννη κ.ά.

 5.  Είναι δυνατόν να θεωρούνται αξιόπιστα τα  έγγραφα,  που δίνουν μετάλλια αντίστασης σε πρόσωπα τα οποία την Γερμανοκατοχή ήταν παιδιά 5,10,12 ετών,  60 χρόνια μετά τα γεγονότα, με τη φάμπρικα μεταλλίων που είχε στηθεί το 2.000 στο Υπουργείο Άμυνας επί Τσοχατζόπουλου; Γιατί δεν τους δόθηκαν  μετά την κατοχή όπως στους υπόλοιπους;

       Η άποψη ότι όλες οι γραπτές πηγές της ιστορίας είναι αδιαμφισβήτητες, είναι αντιεπιστημονική, ανιστόρητη και ένδειξη ιστορικής ανεπάρκειας.  Όταν για ένα πρόσωπο ή γεγονός υπάρχουν αντιφατικές απόψεις στις πηγές ένα κριτήριο για την αλήθεια είναι ποιά θέση έχουν οι περισσότερες των πηγών; Είναι ειδικός, επαρκής και έγκυρος  ο εκφραστής της άποψης; Η άποψη ενός Πανεπιστημιακού δασκάλου δεν έχει την ίδια βαρύτητα με τη θέση ενός ερασιτέχνη της ιστορίας. Στην λυκειακή εκπαίδευση έχουν υιοθετηθεί ήδη οι «συνομιλούσες πηγές», δηλαδή οι μαθητές εκπαιδεύονται να μελετούν τις διαφορετικές, αντίθετες θέσεις και περιγραφές των πηγών για το ίδιο γεγονός ή πρόσωπο και να βγάζουν συμπεράσματα.

       Για να διδάξεις και να κρίνεις σωστά 5 πράγματα μιας επιστήμης, δεν αρκεί να γνωρίζεις 10  αλλά 100, τονίζουμε πάντα στις επιμορφώσεις των καθηγητών. Η πολύ γνώση βοηθά, αυξάνει τις πιθανότητες σωστής κρίσης ενώ οι λίγες γνώσεις οδηγούν σε λάθη.  Στην εποχή της άκρας εξειδίκευσης, είναι λάθος και επικίνδυνο να διατυπώνουμε απόψεις για την Ιατρική, τη Νομική, τη Φυσική κ.λ.π, επειδή απλώς διαβάσαμε μερικά βιβλία αυτών των επιστημών, γι’ αυτό ο Πλάτων με αυστηρότητα τόνιζε: «Όταν δεν έχεις γνώση δεν δικαιούσαι να έχεις γνώμη».

     Η ημιμάθεια σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ χειρότερη και πιο επικίνδυνη από την αμάθεια γι’ αυτό εύστοχα παρατηρούσε ο σύγχρονος φιλόσοφος Π. Κονδύλης, «Προτιμώ περισσότερο τη μετριοφροσύνη των αμόρφωτων. Όμως, από το θράσος των ημιμαθών προτιμώ τη ματαιοδοξία των πεπαιδευμένων».

 

    

     

 

 

Διεπιστημονική προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας

                                Δρ Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης

 

1.Η Αγία Γραφή, οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι αποφάσεις των Συνόδων, καταδικάζουν την ομοφυλία ως πράξη αμαρτίας, αλλά αγαπούν, σέβονται και βοηθούν κάθε ομοφυλόφιλο, όπως κάνουν και για τον φονιά τον κλέφτη, τον βιαστή, τον απατεώνα. «μη πλανάσθε. ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται ούτε κλέπται ούτε πλεονέκται, ου μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού κληρονομήσουσιν» Βλ. Κορινθίους Α΄,6,9, αν δεν μετανοήσουν και «αι τε γαρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν, ομοίως τε και οι άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, άρσενες εν άρσεσιν την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι και την αντιμισθίαν ην έδει της πλάνης αυτών εν εαυτοίς απολαμβάνοντες» Βλ. Ρωμαίους 1, 26 και (Λευϊτικό (κεφ. 18,22): «και μετά άρσενος ου κοιμηθήση κοίτην γυναικός. Βδέλυγμα γαρ εστίν».

Κατά τους Πατέρες και Αγίους της Ορθοδοξίας:

Κατά τον Μ. Βασίλειο «ο την ασχημοσύνην εις τους άρρενας διαπράξας, μετανοήσας και εξομολογηθείς, επί δέκα και πέντε έτη έπρεπε να κωλύεται των αγιασμάτων, νηστεύων και προσκλαίων». 

Ο δε Γρηγόριος ο Νύσσης «επί δέκα και οκτώ έτη εκώλυε της μεταλήψεως τον αρσενοκοιτούντα». Την ποινή κατέβασε ο Θεόδωρος Στουδίτης στα δύο έτη, «αφού ελεγχθή ότι πράγματι μετενόησεν, εν τω μεταξύ ξηροφαγών και κάμνων ημερησίως διακοσίας μετανοίας».

   2. Την ομοφυλία καταδίκαζαν και οι αρχαίοι Έλληνες: Οι ομοφυλόφιλοι επί χρήμασι στην αρχαία Αθήνα ήταν αποδεκτοί αλλά δεν μπορούσαν να πάρουν αξιώματα και εξουσία όπως: Δεν επιτρεπόταν να γίνουν 9 άρχοντες, ιερείς, ούτε να ασκούν καμία άλλη εξουσία ούτε με κλήρο ούτε με εκλογές. Αν παράβαιναν το νόμο αυτό   θανατώνονταν.

(ΑΙΣΧΙΝΗ,ΚΑΤΑ ΤΙΜΑΡΧΟΥ,21):

[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : «ἄν κάποιος Ἀθηναῖος γίνει ἐρώμενος κάποιου ἄνδρα έναντι χρημάτων, νὰ μὴν τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ λαμβάνει ἀξιώματα ἐκ τῶν ἐννέα ἀρχόντων, οὔτε νὰ μπορεῖ νὰ γίνει ἱερέας....οὔτε νὰ ἀσκεῖ καμμιὰν ἄλλην ἐξουσία ...οὔτε μέ κλήρωση....οὔτε μέ ἐκλογές.. Κι ἄν τὸ κάνει κάποιος ,ἐνῶ ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι ἔχει διατελέσει ἐρώμενος επί χρήμασι, νὰ τιμωρεῖται μὲ θάνατο».

Ο παιδεραστής δε με συνοπτικές διαδικασίες θανατωνόταν σύμφωνα με τους νόμους του Σόλωνα: « ο εις παίδας ασελγήσας αυθημερόν τελευτησάτω». Ο Αριστοφάνης εκφράζων την αντίθεση του στη σχέση ομοφυλοφιλίας και εξουσίας σημειώνει: «Ποιοί μας κυβερνούν; οι ευρύπρωκτοι»

 

   3.Παγκοσμίου φήμης ερευνητές στηλιτεύουν την ομοφυλοφιλία όπως: Ο Σ. Φρόϋντ, o εισηγητής του πανσεξουαλισμού και της απελευθέρωσης του γενετησίου ενστίκτου, που κάθε άλλο παρά συντηρητικός ήταν, αναφέρει: «Ὑπάρχουν κατηγορίες ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων πού ἡ ζωή τους παρεκκλίνει ἀπό τήν συνηθισμένη σεξουαλική ζωή κατά τον πιό κτυπητό τρόπο. Μία ὁμάδα ἀπό αὐτούς τούς «διεστραμμένους» ἔχει ἐξοστρακίσει τήν διαφορά τῶν φύλων ἀπό τή ζωή τους... Σ᾽αὐτούς μονάχα τό δικό τους φῦλο προκαλεῖ πόθο.

Τά πρόσωπα αὐτά παραιτοῦνται ἀπό κάθε συμμετοχή στήν ἀναπαραγωγή. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί λέγονται ὁμοφυλόφιλοι... Ἀνήκουν ἐκεῖνοι πού παραιτήθηκαν ἀπό τήν ἕνωση σεξουαλικῶν ὀργάνων ἤ μέρη τοῦ σώματος... ξεπερνώντας τίς ἀνατομικές δυσκολίες καί κατανικώντας τή σχετική ἀποστροφή... Τώρα, ποιά πρέπει νἆναι ἡ στάση μας σ᾽ αὐτές τίς ἀσυνήθεις μορφές ἱκανοποίησης; Ἡ ἀγανάκτηση καί ἡ ἔκφραση τῆς προσωπικῆς μας ἀποστροφῆς. Παραμένει νά ἐξηγήσουμε τήν ὕπαρξη τῶν διαστροφῶν καί νά τίς συσχετίσουμε μέ τήν ὁμαλή σεξουαλικότητα...Πάντως τίς ἀποκαλοῦμε διεστραμμένες ἀνάγκες» Βλ. Σίγκμουντ Φρόϋντ, Εἰσαγωγή στήν ψυχανάλυση, ἐκδ. «Γκοβόστη», Ἀθήνα, σσ. 260-263, 270).

 

    4.Ο καθηγητής Καρδιολογίας Κωνσταντίνος Αρβανίτης αναφέρει σχετικά:

1) Τα φύλα είναι ΔΥΟ (και ούτε μισό περισσότερο από ΔΥΟ).

2) Οι σεξουαλικοί προσανατολισμοί μπορεί να είναι όσοι θέλετε. Ακόμη και 185, αν θέλετε (για να μην ξεχάσουμε και τους κτηνοβάτες, που ειναι σωστό και δίκαιο κάθε ζώο να αποτελεί άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό...)

3) Ένας άντρας που έκοψε χειρουργικά τα γεννητικά του όργανα, δεν είναι γυναίκα, αλλά ... ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟΣ άντρας, όπως ακριβώς και αν κόψεις τα δυο πόδια ενός τετράποδου, δεν γίνεται πτηνό, ούτε αν του κόψεις και τα τέσσερα θα γίνει... φίδι.

4)Ακόμη και το τελευταίο κύτταρο της φτέρνας σου, από μόνο του μαρτυράει σε ποιό από τα δύο φύλα ανήκεις: άντρας ή γυναίκα.

Έτσι λοιπόν, ακόμη και μια παντόφλα σου αν εξετάσουμε (χωρίς να σε έχουμε δει ποτέ εσένα τον ίδιο) ξέρουμε σε ποιό φύλο ανήκεις: αντρικό ή γυναικείο, από τα κύτταρα του πέλματός σου, που αφήνεις πάνω στην παντόφλα, κάθε φορά που θα την φορέσεις. Το βιολογικό εργαστήριο που θα εξετάσει την παντόφλα σου, θα μας στείλει μια απο τις δύο απαντήσεις (άντρας ή γυναίκα). Δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, ότι και να κάνεις.

5) Μετά από 5.000 χρόνια από τώρα, το έτος 7023, ο αρχαιολόγος του μέλλοντος, χωρίς να είναι γιατρός, μόλις αντικρύσει το σκελετό σου, μέσα στο πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο θα πει ή "αυτός ήταν άντρας" ή θα πεί "αυτή ήταν γυναίκα".

Δεν υπάρχει περίπτωση να πεί "εδώ έχουμε ένα άτομο που ανήκε στο 7ο φύλο", διότι δεν υπάρχουν πάνω από ΔΥΟ φύλα.  Αυτό το δρόμο ακολούθησε η ζωή στους πολυκύτταρους οργανισμούς, για την υλοποίηση της αναπαραγωγής. Να κάνουμε μήνυση στη Φύση;

Τα νυστέρια δεν μπορούν να το αλλάξουν αυτό, παρά μόνο να παραποιήσουν την ΕΜΦΑΝΙΣΗ (όπως και στις πλαστικές προσώπου, στήθους κλπ...)

Κάθε άνθρωπος βέβαια πρέπει να γίνεται σεβαστός ως ανθρώπινη οντότητα, ΟΠΟΙΕΣ και αν είναι οι προτιμήσεις του. (Εξαιρούνται οι παιδόφιλοι.)

Άλλο είναι να σέβομαι σαν ύπαρξη, όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά ακόμη και ένα ταπεινό γαϊδουράκι και άλλο είναι να προσπαθεί εκείνο να μου επιβάλει την άποψη του, ότι τάχα ...πετάει!

Το ότι γελάω κάθε φορά που προσπαθεί να με πείσει οτι πετάει, δεν σημαίνει πως δεν το σέβομαι κατά τα άλλα».

 5.Αν νομιμοποιήσουμε την ομοφυλοφιλία γιατί να μη νομιμοποιήσουμε και τους αιμομικτικούς γάμους, την παιδεραστία, τους κτηνόφιλους και κάθε διαστροφή, αφού και αυτοί είναι πολίτες, έχουν δικαιώματα και δεν πρέπει να καταπιέζονται; Η επιθυμία δεν είναι και δικαίωμα, το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό. Αν κάποιοι εκφράζονται να περπατούν με τα χέρια είναι δικαίωμά τους, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι φυσιολογικό, ούτε και υποχρεούμαστε να το δεχθούμε ως τέτοιο ή να το νομιμοποιούμε.

 

 Τελικά «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται». «Χωρίς Θεό δεν υπάρχει ηθική δεν υπάρχουν αξίες δεν υπάρχει ούτε άνθρωπος».

    

       6. Για να γίνει ένωση ψυχοσωματική οι δύο άνθρωποι πρέπει να είναι διαφορετικοί συμπληρωματικοί όχι ίδιοι ακόμα και σωματικά.

 

α)Όλα τα οργανικά συστήματα, πεπτικό, αναπνευστικό, καρδιακό, νεφρικό, είναι τα ίδια στον άνδρα και την γυναίκα εκτός του αναπαραγωγικού που είναι διαφορετικά γιατί είναι συμπληρωματικά. Τα ίδια δεν είναι συμπληρωματικά, αλλά τα διαφορετικά.

 

β) Όλα τα ανθρώπινα όργανα λειτουργούν ανεξάρτητα από την ανθρώπινη βούληση, καρδιά ,νεφρά, στομάχι, εκτός από το αναπαραγωγικό που ενεργεί με τη βούλησή μας.

 

γ) Όλα τα κύτταρα είναι τα ίδια εκτός των γενετικά.

 

 δ)Το σπερματοζωάριο δεν ενώνεται δεν γίνεται ένα με σπερματοζωάριο, ούτε ωάριο με ωάριο, αλλά σπερματοζωάριο με ωάριο αυτή είναι η ανθρώπινη φυσιολογία.

 

ε) όλες οι άλλες ανθρώπινες λειτουργίες λειτουργούν για το ίδιο άνθρωπο, εκτός της αναπαραγωγικής που λειτουργεί για τον άλλο.

 

 

  8)Κλείνοντας θα θέλαμε να μεταφέρουμε το διάλογο του αγίου Γέροντα Παΐσιου (1924-1994) με ένα νεαρό ομοφυλόφιλο, που αγωνιζόταν ενάντια στην ομοφυλοφιλία αλλά ένιωθε αδύναμος γι’ αυτό. Ο νέος είπε στο Γέροντα ότι δε μπορούσε να σταματήσει να ζει ως ομοφυλόφιλος. Και ο Γέροντας, αφού του είπε να εξομολογηθεί, τον ρώτησε:

«Μπορείς να διαβάζεις ένα κεφάλαιο από την Αγ. Γραφή;».

«Μπορώ».

«Μπορείς να πηγαίνεις κάθε Κυριακή στήν Εκκλησία;».

«Μπορώ».

«Μπορείς να νηστεύεις Τετάρτη και Παρασκευή;».

«Μπορώ».

«Μπορείς ένα μικρό ποσό να το δίνεις ελεημοσύνη;».

«Μπορώ».

«Μπορείς…».

«Μπορώ…» (πολλά ακόμα).

Στο τέλος του λέει: «Βλέπεις ότι μπορείς να κάνεις χίλια πράγματα και δε μπορείς ένα. Κάνε εσύ τα χίλια και άφησε στο Θεό το ένα!!!»

8) Οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να σωθούν και να γίνουν και άγιοι αν μετανοήσουν. Επίσης μπορούν να γίνουν μοναχοί-ές, όχι όμως ιερείς οποιουδήποτε βαθμού, όπως και στους αρχαίους Έλληνες. Έχουμε αγίους που ήταν πρώην ομοφυλόφιλοι, όπως και φονιάδες, κλέφτες κ.λ.π. Προστάτης Άγιος των ομοφυλοφίλων θεωρείται ο Άγιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής,(23 Δεκεμβρίου) ο οποίος ως νέος είχε και ομοφυλοφιλικές σχέσεις και μετά μετανόησε στην ηλικία των 20 ετών και διορθώθηκε. Υπήρξαν άγιοι που προκειμένου μην βιασθούν από τους ειδωλολάτρες, πριν τους εκτελέσουν, αυτοκτόνησαν, όπως ο άγιος ιερομάρτυρας Φιλονείδης (17 Ιουνίου) και άλλους αγίους που είχαν φονεύσει τους επίδοξους βιαστές τους.

«Είναι πασίγνωστο ότι η διαιώνιση της ανθρωπότητας έχει στηριχθεί στην ύπαρξη δύο φύλων και στην ένωσή τους. Κανείς πολιτισμός, θρησκεία ή σύστημα νόμων (Σόλων, Πλάτων κ.λπ.) δεν θεσμοθέτησε τη συμβιωση των ομοφυλοφίλων ως γάμο. Το παρά φύσιν δεν καθίσταται κατά φύσιν με νομικές διατάξες. Αντίθετα, ένας τέτοιος νόμος προσβάλλει τη δημιουργία. Δεν αποτελεί κοινωνική πρόοδο αλλά σύγκρουση με τη φυσική τάξη, κατήφορο. Η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να διατυπώνει με σαφήνεια την έννοια και την αξία του γάμου, τη σημασία της οικογένειας και της τεκνογονίας σύμφωνα με τα ιερά κείμενά της και την κατά τους αιώνας παράδοσή της (Όπως δηλώθηκε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Κρήτη το 2016).

Ανακοινωθέν της Εκκλησίας της Αλβανίας

Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος  · 

Γίνετε μέλος

Nikiforos Ouranos  · 21 ώρ.  · 

«Η ομοφυλοφιλία, όπως και η κτηνοβασία, είναι ασέβεια. Η μοιχεία είναι αδικία, γιατί αδικείς τη γυναίκα σου, αδικείς τον άντρα σου με τρίτο πρόσωπο. Η πορνεία είναι απλώς αμάρτημα. Αυτό το είπα, γιατί η εποχή μας χαρακτηρίζεται από αυτό το φοβερό αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας, και θεωρείται βδελυκτή μίξη, παράνομος πράξη, διάλυση κόσμου. Θέλουν να διαλύσουν το σχέδιο του Θεού πάνω στη δημιουργία οι ομοφυλόφιλοι!». «Το φοβερό αμάρτημα, με το οποίο θα έρθει το τέλος του κόσμου, είναι η αρσενοκοιτία, δηλαδή η ομοφυλοφιλία. Τα Σόδομα και τα Γόμορρα είναι τύπος του μέλλοντος κόσμου και της καταστροφής του. Λέγει ο Άγιος Ιερώνυμος: «Όταν θα πολλύνει η αρσενοκοιτία πάνω στη γη, τότε θα καταστραφεί ο κόσμος και θα έρθει ο Χριστός ξανά στη γη». Και φοβάμαι πως η αμαρτία αυτή πλέον δεν γνωρίζει όρια. Και όταν λέμε «αρσενοκοιτία», δεν εννοούμε μόνο άντρες με άντρες, αλλά είναι και ο λεσβιασμός».

Απόσπασμα από την 17η ομιλία, απο το βιβλίο

Δευτερονόμιο.

 

 

 

 

 

Ο ασκητής Αυτοκράτορας και απελευθερωτής της Κρήτης Άγιος Νικηφόρος Φωκάς (11^η Δεκεμβρίου).                                                                 

                            Δρ Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης

 

                                             

                 

                              

       Ο Νικηφόρος Φωκάς ο επονομαζόμενος βαρυτράχηλος, προερχόταν από την ονομαστή οικογένεια των Φωκάδων της αγιοτόκου Καππαδοκίας. Το Βυζάντιο επιχείρησε πέντε φορές, από το 820 μ.Χ. έως το 961 με απανωτές ήττες και μεγάλες απώλειες να ανακτήσει την Κρήτη από τους Άραβες, την οποία κατείχαν 140 χρόνια, αλλά οι δυσκολίες ήταν ανυπέρβλητες.

      Το 961 μ.Χ. επιχειρεί την απελευθέρωση της Κρήτης ο ένδοξος και ανδρείος αραβομάχος Στρατηγός και μετέπειτα Αυτοκράτορας και Άγιος, Νικηφόρος Φωκάς. Προετοιμάζει μια γιγαντιαία απόβαση με 3.300 πολεμικά και μεταγωγικά πλοία, τα οποία πλημμύρισαν το Αιγαίο κατευθυνόμενα στην Κρήτη, με τη βοήθεια του μυστικού όπλου των Βυζαντινών του «υγρού πυρός». Ήταν από τις μεγαλύτερες αποβάσεις στην ιστορία, τηρουμένων των αναλογιών, ισότιμη της απόβασης των συμμάχων στην Νορμανδία.  Πνευματικό σύμβουλο στην εκστρατεία αυτή είχε τον φίλο του μοναχό και μετέπειτα Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, ιδρυτή της Μονής Μ. Λαύρας του Αγίου Όρους, τον οποίο πίεσε να έλθει μαζί του, για να προσεύχεται για τη θετική έκβαση της δύσκολης αυτής επιχείρησης, όπως και έγινε.   Η απόβαση έγινε κοντά στον Χάνδακα (Ηράκλειο). Ακολουθούν σφοδρές μάχες με τους Άραβες και καταλαμβάνεται το Ηράκλειο. Έπεται μια φοβερή σφαγή, αδιάκριτα ηλικίας και φύλου, ως εκδίκηση των Βυζαντινών για τις πέντε αποτυχημένες εκστρατείες. Χαρακτηρίζεται από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία. Όταν ο Νικηφόρος Φωκάς μπήκε στον Χάνδακα με δυσκολία κατόρθωσε να σταματήσει το κακό. Άραβας ιστορικός υπολογίζει σε 200 χιλιάδες τους φονευθέντες και άλλους τόσους αιχμαλωτισθέντες:(Βλ. Στεφ. Ξανθουλίδου, Ιστορία της Κρήτης, σ.72). Είναι από τις μελανές στιγμές των πολεμικών επιχειρήσεων του Ελληνισμού, αν και τις φρικαλεότητες διέπραξαν κυρίως τα βαρβαρικά μισθοφορικά σώματα, των Αρμενίων, Σλάβων, Ρώσων κ.ά, του Βυζαντινού στρατού. Έτσι η Κρήτη υπάγεται ξανά στη Βυζαντινή αυτοκρατορία, με πολιτικό, θρησκευτικό και στρατιωτικό κέντρο το Χάνδακα. Ο Νικηφόρος Φωκάς, γκρεμίζει τα τείχη στον Χάνδακα, κτίζει εκκλησίες, και μετατρέπει τα μουσουλμανικά τεμένη σε εκκλησίες, κάνει οχυρώσεις και καθιστά την Κρήτη σκοπιά και προπύργιο του Ελληνισμού κατά των επιθέσεων των Αράβων. Τότε κτίζεται και ο ναός του Αποστόλου Τίτου στον Χάνδακα, στην ίδια θέση που είναι ο σημερινός. Επειδή μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάτω από την πίεση των Αγαρηνών είχε εξισλαμισθεί, ο ευσεβής Νικηφόρος Φωκάς μεταφέρει στην Κρήτη τον Άγιο Νίκωνα των μετανοείτε, που επανάφερε στο Χριστιανισμό μεγάλο μέρος των Κρητών.

      Εμπλουτίζει τον Κρητικό πληθυσμό με σπουδαίες οικογένειες Ελλήνων κυρίως, αλλά και Αρμενίων στρατιωτών του, Σλάβων και βαρβάρων Χριστιανών από την Μ. Ασία κυρίως, παραχωρώντας τους καλλιεργήσιμες εκτάσεις και βοσκοτόπους. Από τους αποίκους αυτούς προήλθαν τα ονόματα των χωριών Αρμένοι από τους Αρμένιους στρατιώτες που εγκατέστησε (στη Σητεία, Ρέθυμνο, Αποκόρωνα, Αρμενοχωριό στην Κίσσαμο, Σκλάβοι και Σκλαβελοχώρι στη Σητεία και πεδιάδα, Βαρβάροι στο Ηράκλειο κλπ).

       Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης ο Νικηφόρος Φωκάς, όταν έγινε Αυτοκράτορας, απ’ αυτά τα πλούτη των Αράβων του Χάνδακα, χορηγεί στον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, μεγάλα ποσά, για την ανοικοδόμηση της Μονής της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, όπου μέχρι σήμερα διασώζεται η επίσημη αυτοκρατορική στολή του με τη μίτρα, που χάρισε στη Μονή και είναι πανομοιότυπη με την επίσημη λειτουργική στολή του Πατριάρχη και των Μητροπολιτών.

         Στο Τυπικό της Μεγίστης Λαύρας, το οποίο εγράφη μεταξύ του 970 και του 975 ο Αθανάσιος αναφέρεται τιμητικά και στον αοίδιμο πλέον Νικηφόρο, που είχε δολοφονηθεί. Τον χαρακτηρίζει ζηλωτή του μοναχικού βίου, «μέγαν ἐν βασιλεῦσι καί πολύν τήν ἀνδρείαν καί τήν ἀρετήν», τον οποίον ο αριστοτέχνης Θεός τον αξίωσε «ὡς γέρας (βραβείον) ἄξιον» να εκπορθήσει τις βαρβαρικές πόλεις. Ο Άγιος Αθανάσιος τιμά τον Νικηφόρο γράφοντας ότι ξεπέρασε τους μοναχούς των ορέων με τις αγρυπνίες του, τις συνεχείς γονυκλισίες και με τη σωφροσύνη του. Ο θάνατος του όμως ήταν άδοξος, οικτρός, βάναυσος, δεν του άξιζε. Τη δολοφονία του οργάνωσε η γυναίκα του, ενώ κοιμόταν. Τα τελευταία του λόγια αμυνόμενος, πριν τον κατακρεουργήσουν ήταν: «Παναγία μου βοήθει μοι». Στον τάφο του έγραψαν: « Τους νίκησες όλους εκτός από μια γυναίκα».

     Ο Νικηφόρος Φωκάς είναι ένας από τους 10 Αγίους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες από σύνολο Αυτοκρατόρων 92 και τιμάται την 11^η Δεκεμβρίου. Αξίζει να αφιερωθούν πολλές Εκκλησίες σ’ αυτόν στην Κρήτη, που τόσο ευεργέτησε και ειδικά στα χωριά  Αρμένοι, τα οποία προέρχονται απ’ αυτόν.